Palyaçolar her ne kadar renkli ve şirin olsalar da palyaçodan korkan pek çok çocuk vardır çevremizde. Ben palyaçolardan korkmam -palyaçoların şimdiye kadar beni güldürdükleri de vaki değildir - ama sirklerden korkarım mesela. Sonra lunaparklarda da tedirgin olurum. Bana pek tekin yerlermiş gibi gelmez buralar.
Bayramın son günü 12Alılar olarak buluşma ayarlanmış. Ben de katıldım. Fazla kişi yoktu ama Hüseyin Hoca'da vardı. Emekli olmuş - sakal bırakmış...
Gülcük dışarıda - şapkası, atkısı, battaniyesi, emziği, oyuncağı... Herşey tamamgibi görünüyor..
Aliböle sunacağı kasaplık hizmeti hakkında kurbancılara brifing veriyor.
Kollar sallanmaktan yorulup pazarlık bittikten sonra akla gelir bu soru. Birden endişeli bir ifade belirir suratlarda. Sorulur; "Kapak attı mı bu hayvan?" 
Üzerinde uzun uzun konuşulması gereken bir fotoğraf bu. Yoksa anlayamazsınız siz. Derin anlamlar içeriyor ve bir bakışta anlamanız mümkün değil... mi? Eğer böyleyse fotoğraf başarısız demektir bence. Baktığı anda insan neler olup bittiğini anlamalı...
En yeni kuzen Defne hanımı görmeye gittik bugün. Dayı yengeden izin almadan kuzenimin fotoğraflarını yayınlamak istemiyorum ama şu "bebek şekerli", "hoşgeldin defterli" güzel masayı paylaşabilirim sanırım. Güzel paylaşım değil mi? + rep lütfen :P
Bu tavşan yeni kuzenim Defne'nin... Ama ben de bi tane kızıma almak istiyorum. Duyanlar - görenler - bilenler varsa haber versin....
Yusuf doğduğu hastaneyi bir kez de yatılı olarak ziyaret etmek zorunda kaldı. Doktor bırakmamış. İlla kalsın demiş. Minik bebek ne yapsın hastanede - canı sıkılır... 
Gülcük hanımın oyuncaklarından bşr oyuncak. Çizgileri yüzünden her ne kadar zebra gibi görünse de ben rengi ve antenleri sebebiyle kendisini zürafa'ya benzetiyorum. Boynu da uzun hem!
Çiçek böcek işlerinden pek anlamam. Bi portakal mandalina kış olunca düşer tezgahlara - onu bilirim. Bu menekşe bu tarihte açar mı? Açıyormuş...
Beşikaşın ünlü 7-8 Hasanpaşa fırınında kurabiyeleri izliyorsunuz. Kurabiyelerin altında ki yansımada da; benim göbeğimi çevreleyen Gülcük hanımın minik bacaklarını izleyebilirsiniz...
Hem düğün, hem bayram, hem nişan, hem ziyaret, hem ticaret maksadıyla Bolvadin'e kadar gelmişken "İhsaniye Mahallesi" konulu bir fotoğraf çekmesek olmazdı. Netekim çektik!
Bir Abdülvehhap Gazi türbesi de Bolvadin'de var. Abdülvehhap Gazi'yi ben ilkokul/ortaokul yıllarında tekrar tekrar okuduğum - hatta sonunda babamın okumamı yasakladığı - bir karış kalınlığındaki "hikaye" kitabından tanıyorum. Hazret Battal Gazinin arkadaşıdır. Kitaptan anladığım kadarıyla Battal Gazi'den oldukça yaşlıdır ancak onunla birlikte savaşlara katılacak kadar da dinçtir.
Düğün kuruldu. Şu sağdaki tepsiler masaların üzerine oturtuldu. Böylece insanların masların etrafında değil de; eskiden olduğu gibi tepsilerin etrafında toplanması sağlandı. Çorba - ana yemek - tatlı - ana yemek - tatlı sırasıyla yemek yendi. Çerezler dağıtıldı - delikanlılar oynadı... Afşin evlendi...
İşte cemaat yavaş yavaş dağılıyor... Bizden bir farkları yok. Kapının öninde bir müddet duraklayıp ayak üstü sohbet ediyorlar. Gençler azınlıkta. Birazdan papaz efendi koşar adımlarla, cemaati selamlayarak geçip gidecek...
Gece fotoğraflarını işte bunu için seviyordum ancak abim biraz daha hareketsiz kalabilseydi ve şu sağ taraftaki abi de biraz daha hareket etseydi bu iş tamamdı...
Cevahir'de ramazan; iftar vakti yükselip alçalan platformada hiç korkmadan konser veren fasıl gurubunun icra ettiği eserleri, fast food restorantlarının masalarında hamburger ile iftar ederken tahmin etmeye çalışmaktır... :P 
Kayra Betül ile babası 'kaydırak'ın içerisinden bana doğru bakarlarken ben de bu fotoğrafı çekmiş bulundum. Ben Kayra Betül kadarken benzerini dayım çekmişti. O zamanlar tabi böyle güzel plastikten kaydıraklar yoktu :P Çocuk parkına oyuncak diye bir koca künk koymuşlardı da dayım beni künkün bir başına yerleştirip diğer başından - künkün içerisinden doğru - bir fotoğrafımı çekmişti. O fotoğrafı çağrıştırdı bana bu fotoğaf birden...
Demek ki yavaş yavaş sonbahara giriyoruz. Tabureler de kaldırıldığına göre soğuklar yaklaşıyor...
Keçi sürüsü bazen bizim mahalleye kadar geliyor... Allahım sana şükürler olsun kızım keçiyi ilk önce belgesellerde görmeyecek 
